داستان شکل‌گیری یکی از زیباترین خودروهای پژو

با وجود شدت حادثه، هیچ‌کدام از سرنشینان به شکل جدی آسیب ندیدند، اما از نظر روحی به‌شدت شوکه شده بودند و برای رسیدن به جاده باید از شیب تندی بالا می‌رفتند. مشکل اینجا بود که از دید خودروهای عبوری پنهان بودند و در نقطه‌ای دورافتاده قرار داشتند.

اما کمک در بالای سرشان قرار داشت: دکمه SOS روی کنسول سقفی RCZ؛ اولین پژویی که به چنین سیستمی مجهز شده بود. با فشردن آن، خودرو به‌طور خودکار موقعیت دقیق را برای سرویس‌های اضطراری ارسال کرد و تیم نجات خیلی زود رسید. البته به روابط‌عمومی‌ها توصیه شد مدتی مرخصی بگیرند تا از شوک حادثه خارج شوند. حادثه احتمالاً لذت معرفی یکی از هیجان‌انگیزترین مدل‌های سال‌های اخیر پژو را کم کرد، هرچند RCZ عملکرد بسیار خوبی در حفظ جان سرنشینان داشت.

RCZ نه‌تنها به خاطر زیبایی‌اش هیجان‌انگیز بود، بلکه چون پژو اصلاً قصد تولید آن را نداشت. این کوپه جذاب که شباهت‌هایی به آئودی TT داشت، ابتدا فقط یک کانسپت بود؛ کانسپتی که قرار نبود وارد خط تولید شود.

مشکل اکثر کانسپت‌ها همین است: موجی از اشتیاق ایجاد می‌کنند، طراحان از «احتمال تولید» صحبت می‌کنند، اما در نهایت یا هیچ‌وقت ساخته نمی‌شوند، یا نسخه تولیدی شباهت زیادی به نمونه نسخه اولیه ندارد.

بااین‌حال استثناهایی وجود دارد؛ برخی از ابتدا برای تولید برنامه‌ریزی شده‌اند (مانند Honda E و Jaguar I-Pace) و برخی دیگر قرار نبود هرگز ساخته شوند، اما بازخورد فوق‌العاده مردم آن‌قدر قوی است که شرکت تصمیمش را عوض می‌کند.

پژو RCZ نیز از همین دسته دوم بود.
کانسپت «308 RCZ» در نمایشگاه فرانکفورت ۲۰۰۷ معرفی شد و قرار نبود ساخته شود. این یک تمرین طراحی بود تا پژو نشان دهد شاید دوباره به دوران اسپرت و هیجانی خود بازگردد. اما استقبال مردم چنان عظیم بود که پژو تصمیم گرفت آن را تولید کند. نسخه تولیدی دو سال بعد، در همان نمایشگاه رونمایی شد و از آوریل ۲۰۱۰ وارد بازار گردید.

خوشبختانه نسخه نهایی بسیار شبیه کانسپت بود:

• همان سقف دوتایی (double bubble) الهام‌گرفته از زاگاتو

• همان قوس‌های آلومینیومی براق روی سقف

• همان طراحی جلو با شباهت زیاد به 308
  فقط پیشوند «308» حذف شد و RCZ تبدیل به اولین پژوی بدون شماره سه‌رقمی با «صفر» در وسط شد.

RCZ بر پایه 308 و دیفرانسیل جلو بود؛ موضوعی که شاید برخی علاقه‌مندان را دلسرد کند، اما پژو با مدل‌های افسانه‌ای مانند 106 Rallye، 205 GT، 306 GTi-6 و 405 Mi16 ثابت کرده بود که دیفرانسیل جلو هم می‌تواند سرگرم‌کننده باشد. موتورهای آن شامل:

• ۱.۶ توربو ۱۵۴ اسب

• ۱.۶ توربو ۱۹۷ اسب

• ۱۶۱ اسب دیزلی HDi

عملکرد همه مدل‌ها قابل‌قبول بود؛ نسخه قوی‌تر در ۷.۵ ثانیه به ۱۰۰ می‌رسید و دیزلی حتی از مدل پایه سریع‌تر بود.

اما آیا هندلینگ خوبی داشت؟
بله. دماغه RCZ با اشتیاق سر پیچ‌ها می‌رفت، چسبندگی بالا و تعادل عالی داشت. البته فرمان بی‌احساس بود و کیفیت سواری آن به کمال شاهکارهای قدیمی پژو نمی‌رسید.

بااین‌حال کابین شیک، کیفیت ساخت خوب، طراحی چشم‌نواز و قیمت مناسب، باعث شدند RCZ فروش خوبی داشته باشد. سپس نسخه RCZ R معرفی شد؛ مدلی ۲۶۶ اسبی با دیفرانسیل تورسن، تقویت‌های تعلیق آلكون، وزن کمتر و شتاب صفر تا صد ۵.۹ ثانیه. این مدل سریع و هیجان‌انگیز بود، هرچند هنوز کمی از نظر حس فرمان‌دهی ضعف داشت.

به هر حال، RCZ یکی از خاص‌ترین پژوهای دوران مدرن است؛ خودرویی که قرار نبود تولید شود… اما به لطف استقبال فراوان، به یک افسانه واقعی تبدیل شد.

منبع مقاله: autocar.co.uk

تیم ترجمه و نگارش دل افکار