لامبورگینی: سوخت مصنوعی می‌تواند نجات‌دهنده موتورهای احتراق داخلی باشد
موتور جدید V8 مدل “تمراریو” می‌تواند بدون افت عملکرد، با سوخت مصنوعی کار کند.
لامبورگینی به‌وضوح دریافته است که حذف موتورهای احتراق داخلی (ICE) می‌تواند به کاهش تقاضا منجر شود. این شرکت پیش‌تر عرضه اولین خودروی الکتریکی خود را به تعویق انداخته و به‌تازگی اعلام کرده است که قصد دارد تا جایی که ممکن است موتورهای احتراق داخلی را حفظ کند. اما ICE الزاماً نباید با بنزین کار کند. به عنوان مثال، موتور توئین‌توربوی جدید ۴.۰ لیتری V8 می‌تواند بدون هیچ‌گونه افت عملکردی با سوخت مصنوعی نیز تغذیه شود.
در گفت‌وگویی با مجله استرالیایی CarExpert، روون موهر، مدیر فنی لامبورگینی اظهار داشت که «سوخت مصنوعی می‌تواند ناجی موتورهای احتراق داخلی باشد.» او اضافه کرد که موتور جدید تمراریو می‌تواند «هم با بنزین و هم با سوخت مصنوعی، بهترین بهره‌وری و عملکرد را ارائه دهد.» او همچنین به جنبه احساسی خودرو اشاره کرد و گفت خودروهای برقی هنوز نمی‌توانند هیجان و شور موتورهای احتراق داخلی را ایجاد کنند.
لامبورگینی و امید به سوخت مصنوعی برای نجات موتورهای بنزینی
«اگر از من درباره بُعد احساسی قضیه بپرسید، همان‌طور که قبلاً هم گفتم، در حال حاضر راه‌حل [خودروهای برقی] برای من قانع‌کننده نیست. زمانش فرا خواهد رسید، باور کنید، چون این نوع تغییر فناوری به زمان بیشتری نیاز دارد.» این را روون موهر، مدیر فنی لامبورگینی می‌گوید. با این حال، حتی اگر علاقه‌مندان به خودروهای اسپرت برقی روی خوش نشان دهند، موهر معتقد است روزی فرا خواهد رسید که نسل جوان‌تر آینده به این نتیجه برسد که «خب، اون موتورهای قدیمی بنزینی واقعاً باحال بودن!»
لامبورگینی امیدوار است با تکیه بر سوخت مصنوعی، عمر موتورهای احتراق داخلی را تا بعد از سال ۲۰۳۵ تمدید کند؛ سالی که اتحادیه اروپا فروش خودروهای جدید با آلایندگی زیان‌بار را ممنوع خواهد کرد. البته این قانون مستقیماً موتورهای احتراقی را ممنوع نکرده و اجازه استفاده از سوخت‌های مصنوعی کربن‌خنثی را می‌دهد.
سوخت‌های مصنوعی هنوز به‌طور گسترده فراگیر نشده‌اند و حتی اگر در سال‌های آینده رواج پیدا کنند، تا زمانی که تولید انبوه نشود، گران خواهند ماند. با این حال، این مسئله احتمالاً خریداران لامبورگینی را از خرید باز نمی‌دارد. این برند خاص ایتالیایی، که مقر آن در سانتاگاتا بولونزه است، زیرمجموعه گروه خودروسازی فولکس‌واگن محسوب می‌شود؛ گروهی که پورشه نیز در آن قرار دارد. اهمیت این موضوع در آن است که پورشه از اواخر سال ۲۰۲۲ تولید سوخت مصنوعی را در کشور شیلی آغاز کرده است؛ جایی که با استفاده از انرژی باد، سوختی از آب و دی‌اکسید کربن تولید و آن را در یک پورشه 911 ریخته‌اند.
پورشه می‌گوید سوخت الکتریکی‌اش از هیدروژن حاصل از منابع کاملاً تجدیدپذیر و CO₂ تولید می‌شود. این سوخت در مقیاس صنعتی و با همکاری شرکت شیلیایی Highly Innovative Fuels (HIF) ساخته می‌شود تا موتورهای احتراقی را تا حد امکان به حالت کربن‌خنثی نزدیک کند.
هرچند قیمت پورشه 911 کمتر از نصف قیمت لامبورگینی تمراریو است، نسخه پایه آن همچنان از ۱۲۹٬۹۵۰ دلار شروع می‌شود. خریداران پورشه احتمالاً مشکلی با پرداخت هزینه بیشتر برای سوخت مصنوعی نخواهند داشت، اگر این کار به حفظ موتورهای احتراقی کمک کند. پورشه وعده داده که آخرین خودرویی که با موتور احتراقی می‌سازد، 911 خواهد بود و نسخه تمام‌برقی آن تا پایان این دهه عرضه نخواهد شد. البته نسخه هیبریدی آن هم‌اکنون در بازار است.
فراتر از لامبورگینی و پورشه، برندهای بنتلی و بوگاتی نیز در مسیر توسعه سوخت‌های مصنوعی حرکت می‌کنند. در خارج از گروه فولکس‌واگن، فراری نیز علاقه خود را به این نوع سوخت‌ها نشان داده است. در بخش خودروسازان جریان اصلی، تویوتا، مزدا و سوبارو با یکدیگر همکاری می‌کنند تا ببینند آیا می‌توان موتورهای احتراقی را بدون سوخت فسیلی زنده نگه داشت یا نه. تویوتا حتی قدمی فراتر گذاشته و در حال آزمایش موتورهای احتراقی مبتنی بر هیدروژن است.
واقع‌بین باشیم. ممکن است فراگیر شدن سوخت مصنوعی هیچ‌گاه اتفاق نیفتد، یا اگر هم بیفتد، سال‌ها طول بکشد و نیازمند تلاش مشترک صنعت خودرو باشد. با توجه به اینکه اکثر خودروسازان تمرکز خود را به سمت تولید انبوه خودروهای برقی معطوف کرده‌اند، تردیدهایی در مورد اختصاص منابع مالی کافی برای توسعه سوخت مصنوعی وجود دارد. شاید این نوع سوخت تنها به یک گزینه لوکس برای خریداران ثروتمند تبدیل شود، اما اکثر مردم باید به دنبال راه‌حل‌های دیگر باشند.
منبع مقاله: motor1
تیم ترجمه و نگارش دل افکار
