کمتر کسی وجود دارد که بگوید آفرود هیجان‌انگیز نیست — خارج شدن از مسیرهای معمول، با سرعت بالا و صدای غرش موتور، در حالی که از روی زمین‌های ناهموار عبور می‌کنید. با توجه به اینکه تا سال ۲۰۰۷ حدود ۴۴ میلیون آمریکایی به آفرود علاقه‌مند بوده‌اند، مشخص است که این ورزش جذابیت‌های خاص خود را دارد [منبع: CSM].
وسایلی مانند ATVها (وسایل نقلیه‌ی مخصوص همه‌جای زمین) و موتورهای خاکی، هیجان واقعی را برای رانندگان خود به ارمغان می‌آورند، چرا که در زمین‌های ناهموار و بدون آسفالت، مانور می‌دهند. اما در این میان، یک مشکل اساسی وجود دارد.
سال‌هاست که بحث و جدل‌هایی درباره‌ی مجاز بودن استفاده‌ی بدون نظارت از وسایل نقلیه آفرود — مانند ATVها، موتورهای خاکی، اسنوموبیل‌ها یا جت اسکی‌ها — در فضاهای طبیعی عمومی در جریان است، چرا که این وسایل می‌توانند به پوشش گیاهی، حیات‌وحش و به طور کلی اکوسیستم آسیب برسانند.
وسایل نقلیه‌ی زمینی به‌ویژه مورد توجه بیشتری قرار گرفته‌اند، چرا که اداره جنگل‌های ملی ایالات متحده موظف شد تا سال ۲۰۱۰ نقشه‌ای برای مناطق مجاز آفرود تهیه کند تا دسترسی بی‌رویه به اراضی عمومی را محدود کند.
طرفداران آفرود ناراضی‌اند و معتقدند که باید اجازه‌ی استفاده کامل از فضاهای طبیعی را داشته باشند. از طرف دیگر، فعالان محیط زیست نیز معترض‌اند و برخی حتی خواستار ممنوعیت کامل وسایل نقلیه آفرود هستند. اما چرا؟
واقعاً موضوع پیچیده‌ای نیست: آفرود به‌طور تعریف‌شده یعنی بردن وسایل نقلیه به مناطقی که برای آن‌ها طراحی نشده‌اند. این کار تأثیرات متعددی بر محیط زیست طبیعی دارد، از جمله:
آسیب به زمین: وسایل نقلیه آفرود می‌توانند خاک را زیر و رو کنند، که باعث ایجاد شیارها، آسیب به سیستم ریشه گیاهان، فشردگی خاک، افزایش فرسایش، وقوع بیشتر طوفان‌های گرد و خاک، و/یا افزایش رسوبات در مسیرهای آبی می‌شود.
آسیب به پوشش گیاهی: علاوه بر له‌کردن گیاهان در هنگام عبور، این وسایل می‌توانند با زیر و رو کردن خاک و گیاهان، بذرهای مختلف را نیز پخش کرده و به گسترش علف‌های هرز کمک کنند. مطالعه‌ای از دانشگاه ایالتی مونتانا نشان داد که یک موتورسیکلت آفرود می‌تواند در یک مسیر ۱۶ کیلومتری، حدود ۲ هزار بذر پخش کند.
آسیب به حیات‌وحش: وقتی زیستگاه طبیعی بر هم زده، فرسایش یافته یا با علف‌های هرز مهاجم اشغال شود، حیواناتی که به آن وابسته‌اند نیز آسیب می‌بینند. همچنین صدای موتور ATVها و موتورسیکلت‌های خاکی می‌تواند حیوانات را بترساند و از زیستگاه‌شان فراری دهد، که این موضوع نه تنها برای طبیعت بلکه برای کوهنوردان و گردشگران نیز ناخوشایند است، چون از دیدن حیوانات محروم می‌شوند.
البته بین کارشناسان بر سر میزان و شدت این اثرات اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد، که همین موضوع تنظیم قوانین جامع و فراگیر را دشوار می‌کند. با این حال، بسیاری از طرفداران آفرود نیز پذیرفته‌اند که باید سطحی از مقررات وجود داشته باشد. در ایالات متحده، هر سال حدود ۱ میلیون وسیله‌ی نقلیه آفرود جدید خریداری می‌شود، و این به معنای شلوغ شدن بیش از حد مناطق طبیعی است.
در نهایت، اگر دیگر جایی برای حرکت آزادانه باقی نمانده باشد یا مناظری برای لذت بردن وجود نداشته باشد، دیگر آفرود چه لذتی دارد؟
منبع مقاله: mapquest.com
تیم ترجمه و نگارش دل افکار
