رولز-رویس پس از کشته شدن مدیر سابق بخش طراحی خود، ایان کامرون، در حمله‌ای خشونت‌آمیز به خانه‌اش در باواریا در جمعه شب، به او ادای احترام کرد. این مدیر اجرایی بازنشسته‌ی ۷۴ ساله اهل بریتانیا جان خود را از دست داد.
پلیس آلمان همچنان به دنبال مهاجم اوست، که گفته می‌شود مردی تنها بوده که هنگام پاسخگویی کامرون به در خانه‌اش در Herrsching، منطقه‌ی بالایی باواریا، به او حمله کرده و او را با چاقو زده است. هنوز هیچ گونه دستگیری صورت نگرفته است.
این شرکت در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد: «ایان نقش مهمی در شکل‌دهی رولز-رویس از زمان اولین خرید آن توسط گروه BMW و انتقال به خانه‌اش در گودوود، ساسکس غربی، ایفا کرد. در طول تصدی ایان، او تیم طراحی تمام مدل‌های فانتوم و گوست را رهبری کرد و خودروهای کاملاً مدرنی خلق کرد که همچنان با میراث طراحی این برند همخوانی داشت. ما در این دوران سخت با خانواده و دوستانش هستیم.»
حرفه اولیه‌ی کامرون شامل دوره‌ی کاری در پینینفارینا (روی پروژه‌هایی مانند لانچیا مونت‌کارلو) و سپس شرکت اروپایی تولیدکننده‌ی کامیون و ون، یعنی ایوکو، می‌شد. او در سال ۱۹۹۲ به عنوان مدیر طراحی خارجی به ب‌ام‌و پیوست و روی پروژه‌هایی مانند سری ۳ E46 و Z8 کار کرد. اما تصمیم ب‌ام‌و برای خرید برند رولز-رویس (در همان زمانی که فولکس‌واگن کنترل بنتلی را به دست گرفت) بود که حرفه‌ی کامرون را متحول کرد. او شخصاً توسط کریس بنگل، مدیر ارشد طراحی ب‌ام‌و در آن زمان، برای رهبری تیمی انتخاب شد که روی خودرویی کار می‌کرد که بعدها به فانتوم تبدیل شد.
این فرایند خلق، به اندازه‌ی طراحی یک مدل، به معنای خلق یک برند جدید بود. کامرون به‌عنوان بخشی از فرآیند خلاقانه، تصمیم گرفت تا تیم خود را در یک سبک زندگی لوکس غوطه‌ور کند، حتی دفتری را در کنار هاید پارک لندن افتتاح کرد، زیرا به عقیده‌ی او این منطقه بالاترین تراکم محصولات رولز-رویس را در دنیا داشت. این استراتژی مؤثر واقع شد – فانتوم هفتم که در سال ۲۰۰۳ رونمایی شد، نه تنها به خودی خود یک شاهکار طراحی بود، بلکه بیانیه‌ای محکم به حساب می‌آمد. حتی با گذشت بیش از دو دهه، تمام محصولات فعلی رولز-رویس همچنان به‌وضوح از آن نشأت می‌گیرند.
در سال ۲۰۰۵، در نمایشگاه اتومبیل ژنو با کامرون مصاحبه ای انجام شد که درباره فانتوم جدید این چنین گفت: «قطعاً وقتی پروژه را شروع کردیم، آگاهی زیادی وجود داشت که به راحتی می‌توانیم شکست بخوریم و اگر این اتفاق می‌افتاد، دیگر تکرار نمی‌شد و این نشان تجاری از بین می‌رفت.» «با صداقت کامل، هرگز از زمانی که ب‌ام‌و مالک رولز-رویس شد، این حس مالکیت را ندیده‌ام. این بیشتر یک حس سرپرستی است. ما اینجا نیستیم تا هر کاری که می‌خواهیم با این نشان تجاری انجام دهیم، باید آن را درک کنیم و در هر صورت آن را به جلو ببریم تا مطمئن شویم هر اتفاقی که می‌افتد برای رولز-رویس درست است.»
تیم ترجمه و نگارش دل افکار
