رنو ۴ که یک کراس‌اوور برقی با تمرکز بر کاربردی بودن است، قرار است یک سال دیگر وارد بازار شود. بر اساس گفته‌های مهندس ارشد این خودرو، علی‌رغم استفاده از پلتفرم مشترک و فاصله بین دو محور یکسان با رنو ۵ جدید که هفته گذشته در ژنو رونمایی شد، از نظر ظاهری و ویژگی‌های رانندگی “کاملاً متفاوت” خواهد بود.
رنو ۴ و ۵ اولین خودروهایی هستند که از پلتفرم Ampr Small استفاده می‌کنند. این پلتفرم جدید با الهام از ساختار جلویی پلتفرم CMF-B رنو طراحی شده است، اما برای تطبیق با فاصله بین دو محور و باتری‌های مختلف، از چیدمانی کاملاً جدید و بسیار انعطاف‌پذیر در پشت فایروال بهره می‌برد.
به گفته‌ی ویتوریو دآرینزو، مهندس ارشد خودروهای برقی کوچک گروه رنو، این پلتفرم نهایتا در سه فاصله بین دو محور ساخته خواهد شد: یکی مشترک برای ۴ و ۵، یکی کمی بلندتر برای خودروی بزرگ‌تری که هنوز معرفی نشده است و دیگری برای مدل اقتصادی و خلاقانه‌ی Twingo که در صورت نهایی شدن توافق در حال بحث، ممکن است با فولکس‌واگن به اشتراک گذاشته شود.
رنو ۴ که مانند ۵ از سبک “رترو-آینده‌نگر” مشابهی بهره می‌برد، به طور قابل توجهی از همتای خود بلندتر است و دارای صندلی‌های بالاتر، فاصله بیشتر از سطح زمین و احتمالاً سواری نرم‌تری است. رنو آن را “چاقوی ارتش سوئیسی” بخش B می‌نامد.
دآرینزو می‌گوید مهندسان او هنوز در مراحل نهایی تنظیم دینامیک رنو ۴ هستند، اما تأیید کرد که این خودرو به احتمال زیاد سواری بسیار نرم‌تری نسبت به ۵ خواهد داشت.
با طنز، یکی از دلایل مهم تفاوت در رفتار جاده‌ای این دو خودرو، به سیستم تعلیق چند اتصالی چندمنظوره و پیشرفته‌ای برمی‌گردد که هر دو از آن بهره می‌برند. دآرینزو آن را “بهترین فناوری موجود در بازار” توصیف کرد. این سیستم به دلیل حجم و وزن کم‌تر نسبت به سیستم تعلیق محور پیچشی، هم برای ظرفیت باتری مفید است و هم کنترل عالی چرخ را در کاربردهای مختلف و ارتفاع سواری‌های متفاوت امکان‌پذیر می‌سازد.
اما دآرینزو به مشتریان هشدار داد که انتظار سواری با نرخ پایین و حرکت افسانه‌ای چرخ‌های رنو ۴ اصلی را که بیش از ۳۰ سال از ۱۹۶۱ به فروش می‌رسید، نداشته باشند. او گفت: “با یک خودروی برقی، شرایط متفاوت است. به دلیل نیاز به محافظت از باتری زیر خودرو، باید در مورد حرکت چرخ‌ها محتاط باشید. همچنین باید با گشتاور پیشرانه که بسیار بیشتر از R4 اصلی است، مقابله کنید.”
