آپترا؛ انقلابی در خودروهای الکتریکی

تجربه‌ای کوتاه از رانندگی

رانندگی کوتاه ما در خیابان‌های لاس وگاس فرصتی برای ارزیابی میزان برد آپترا فراهم نکرد، اما متوجه شدیم که علی‌رغم ظاهر شبیه به بشقاب‌پرنده، این خودرو هنگام حرکت بیشتر شبیه یک خودروی معمولی احساس می‌شود. فضای داخلی خالی خودرو باعث شده بود که نمونه اولیه داخل کابین پر سر و صداتر از مدل تولیدی باشد—موتور الکتریکی جلویی صدایی خاص ایجاد می‌کرد—اما میزان نویز آزاردهنده نبود.

وزن سبک آپترا باعث شد که از صندلی سرنشین جلو، حس چابکی خودرو کاملاً مشهود باشد. هنگام فشردن پدال گاز توسط راننده آزمایشی، خودرو با سرعت به جلو حرکت کرد. سرعت ما چندان زیاد نبود، اما آپترا برای رانندگی در شهر کاملاً سرحال و پرقدرت به نظر می‌رسید. شرکت ادعا می‌کند که این خودرو در کمتر از ۶ ثانیه به سرعت ۶۰ مایل بر ساعت (۹۶ کیلومتر بر ساعت) می‌رسد. نسخه چهارچرخ محرک احتمالاً این زمان را به زیر ۴ ثانیه کاهش خواهد داد. حداکثر سرعت آپترا نیز ۱۰۱ مایل بر ساعت (۱۶۲ کیلومتر بر ساعت) اعلام شده است.

از دیدگاه راننده، شاید مهم‌ترین تفاوت چرخ‌های جلویی بیرون‌زده از بدنه باشد. این چرخ‌ها از موقعیت عادی رانندگی به‌راحتی قابل مشاهده نیستند مگر با چرخاندن سر، اما راننده آزمایشی آپترا گفت که به سرعت به این طراحی عادت کرده است. این چرخ‌ها به وسیله سیستم دستک‌های کنترل با طول نامساوی و کمک‌فنرهای داخلی به بدنه متصل شده‌اند، در حالی که چرخ عقب از سیستم تعلیق چهار اتصاله (Four-Link Suspension) بهره می‌برد.
کریس آنتونی ادعا کرد که «عملکرد تعلیق این خودرو تقریباً مشابه با فولکس‌واگن گلف است.»

فضای داخلی این نمونه اولیه هنوز تکمیل نشده بود، اما پنل‌های خورشیدی روی داشبورد در مدل نهایی حفظ خواهند شد.
کیفیت سواری کمی خشک و سفت به نظر می‌رسید، حتی با توجه به جاده‌های هموار لاس وگاس. چرخ عقب هنگام عبور از دست‌اندازها کمی پرش داشت، اما به طور کلی کنترل خودرو پایدار بود. با وجود سه‌چرخه بودن، آپترا در پیچ‌ها تنها اندکی متمایل می‌شد و به‌عنوان یک سرنشین، چندان تفاوتی با یک خودروی معمولی نداشت.