Skip to content Skip to footer

بررسی بنتلی فلایینگ اسپار

 

بنتلی نسخه‌ای از فلایینگ اسپار را معرفی کرده که قدرت کمتری دارد، اما نامش تنها اندکی فروتن‌تر شده است.

اگر به شما بگوییم نسخه جدید بنتلی فلایینگ اسپار تقریباً ۷۰۰ اسب‌بخار قدرت دارد و در کمتر از ۴ ثانیه به سرعت ۶۰ مایل بر ساعت می‌رسد، احتمالاً آن را گزینه‌ای «اقتصادی» و آرام تصور نمی‌کنید — اما دقیقاً همین هدف بنتلی بوده است.

شرکت بنتلی در مدل‌های جدید خود، دو نوع پیشرانه هیبریدی پلاگین V8 با عناوین «High Performance» و «Ultra Performance» عرضه کرده است؛ و واقعیت این است که حتی در نسخه ضعیف‌تر نیز، هیچ احساسی از کمبود یا صرفه‌جویی افراطی به شما دست نخواهد داد.

 

 

نسخه‌ی «High Performance» در مدل‌های اصلی و Azure از فلایینگ اسپار به کار رفته است، در حالی‌که نسخه‌ی قدرتمندتر «Ultra Performance» مخصوص مدل‌های Speed و Mulliner است (می‌توانید بررسی کامل مدل Speed را در تست جاده‌ای اختصاصی ما ببینید).

اگر به سراغ مدل اصلی بروید — همان مدلی که هیچ عنوان اضافی مانند Azure، Speed یا Mulliner ندارد — می‌توانید با تلاش زیاد، نسخه‌ای از فلایینگ اسپار را با قیمتی کمتر از ۲۰۰ هزار پوند خریداری کنید. البته در عمل، قانع کردن نمایندگی برای ثبت چنین سفارشی بدون پرداخت مبلغی بیشتر، احتمالاً کار آسانی نخواهد بود.

 

 

از نظر فنی، دیگر تفاوت مکانیکی قابل توجهی میان نسخه‌های مختلف بنتلی فلایینگ اسپار (Flying Spur) وجود ندارد.

سیستم هیبریدی High Performance طوری تنظیم شده تا کمی قدرت و گشتاور کمتری نسبت به نسخه‌ی قدرتمندتر Ultra Performance تولید کند، اما هر دو از همان مجموعه‌ی V8 تویین‌توربو بنزینی–الکتریکی استفاده می‌کنند.

آنچه در نسخه‌ی Azure بیش از هر چیز چشم‌نواز است، استفاده‌ی سخاوتمندانه از تزئینات کرومی است؛ جایی که بنتلی با مهارت خاص خود درخشندگی لوکس را به نمایش می‌گذارد و برخلاف مد روز، از قطعات تیره و براق دوری می‌کند. برخی خودروها سزاوار آن‌اند که بدرخشند، و این یکی بدون شک از همان‌هاست.

 

 

از نظر سیستم انتقال قدرت، تعلیق و فرمان، نسخه‌های ضعیف‌تر اسپار نیز دقیقاً همان فناوری‌هایی را دارند که در مدل‌های پرقدرت‌تر به کار رفته: فنربندی بادی فعال، فرمان‌پذیری چهارچرخ، سیستم تقسیم گشتاور هوشمند و میل‌موج‌گیر فعال. تفاوت واقعی بین نسخه‌های Mulliner یا Speed و مدل‌های Azure یا پایه، فقط در کالیبراسیون نرم‌افزاری و ۱۰۰ اسب‌بخار قدرت اضافی الکترونیکی خلاصه می‌شود — که تازه، فقط در حالت Sport واقعاً احساس می‌شود.

باتری این خودرو با ظرفیت ۲۵.۹ کیلووات‌ساعت حدود ۴۳٪ بزرگ‌تر از باتری نسخه‌ی هیبریدی V6 قبلی است. این باتری در صندوق عقب قرار دارد و از طریق یک سیستم ۴۸ ولتی، تجهیزات فعال مانند میل‌موج‌گیرها، فرمان عقب و فنربندی بادی سه‌مرحله‌ای را تغذیه می‌کند.

 

 

بنتلی نسخه‌های Azure را خودروهایی مخصوص آرامش و رفاه حداکثری معرفی می‌کند. شاید این ادعا کمی تجملی به نظر برسد، اما واقعیت این است که تجربه‌ی رانندگی با آن حس شادابی و آرامشی کم‌نظیر دارد.

کفاشی خوش‌ذوق هم احتمالاً درون کابین پوشیده از چرم مشکی Beluga، تزئینات چوبی گردوی براق و فلزات صیقلی، خود را کاملاً در خانه احساس می‌کرد. فضای داخلی بنتلی همچنان از نظر کیفیت ساخت، ظرافت و حس لمس، در سطحی بالاتر از هر رقیبی قرار دارد. تکنولوژی دیجیتال با ظرافت و در حد نیاز ادغام شده و هنوز هم کلیدها و سوئیچ‌های فیزیکی لوکس و خوش‌احساس نقش پررنگی دارند — چیزی که کار با خودرو را در حین رانندگی ساده‌تر و دلپذیرتر می‌کند.

 

 

صندلی‌های جلو فوق‌العاده راحت و نرم هستند؛ و در ردیف عقب، هرچند فضای پا چندان زیاد نیست (که در صورت تمایل می‌توان سراغ بنتایگا EWB رفت)، اما کیفیت مواد و نورپردازی داخلی آن‌قدر مجلل است که حس زندگی اشرافی را منتقل می‌کند.

چهار حالت رانندگی Sport، Comfort، Custom و Bentley قابل انتخاب است. در حالت Sport، موتور V8 با صدایی عمیق و هیجان‌انگیز فعال می‌شود؛ در حالی که در حالت‌های Comfort و Bentley، خودرو تا حد امکان از حالت برقی استفاده می‌کند.

صرف‌نظر از اینکه موتور روشن باشد یا نه، نرمی و سکوت حرکتی فوق‌العاده است. تنها نکته‌ی قابل‌انتقاد، نحوه‌ی تغییر تدریجی سیستم احیای انرژی ترمز در ترافیک است که باعث می‌شود پدال ترمز گاهی احساس یکنواختی نداشته باشد.

از نظر عملکرد، با اینکه وزن خودرو حدود ۲.۵ تُن است، اما ۶۷۱ اسب‌بخار قدرت زیر پای راننده کاملاً احساس می‌شود. سیستم هیبریدی همیشه پر از گشتاور در دسترس است؛ حتی در حالت Comfort، فقط با یک معکوس سریع و فشردن پدال گاز می‌توانید شتابی خیره‌کننده تجربه کنید.

و در پایان باید گفت: صدای این موتور V8 در دورهای بالا، شاید حتی از W12 کلاسیک بنتلی نیز گوش‌نوازتر باشد.

 

 

بنتلی فلایینگ اسپار در نحوه‌ی سواری و هندلینگ خود، ایراد خاصی ندارد؛ تنها در بخش ترمزگیری است که می‌توان اندکی نقد وارد کرد.

فناوری تعلیق و فرمان فعال بنتلی باعث می‌شود خودرو در سرعت‌های پایین چابک‌تر از حد انتظار عمل کند. هرچند رینگ‌های ۲۲ اینچی اندکی صدای جاده و لرزش سطحی را به کابین منتقل می‌کنند، اما فلایینگ اسپار در بیشتر مسیرها با ترکیبی جذاب از نرمی، تعادل و کنترل دقیق حرکت می‌کند. نه اجازه می‌دهد چرخ‌ها یا بدنه بیش از حد جهش داشته باشند و نه باعث بی‌قراری سرنشینان می‌شود؛ در عوض، کابین آرام، ایزوله و به دور از هرگونه ناهنجاری است.

سواری این خودرو اندکی نرم‌تر از برادر کوپه‌اش، کانتیننتال GT است. فاصله‌ی محوری بیشتر، حس پایداری و تعادل بیشتری در جاده ایجاد می‌کند و در حالت Comfort، سیستم تعلیق به‌خوبی با سطح جاده تطبیق می‌یابد و ضربات را جذب می‌کند. در همین حال، فرمان‌پذیری چهارچرخ و سیستم ضدلغزش فعال “Dynamic Ride” به‌گونه‌ای تنظیم شده‌اند که عملکردی طبیعی‌تر و متعادل‌تر ارائه دهند.

 

 

فلایینگ اسپار، با وجود ابعاد بزرگش، دقت و چالاکی خیره‌کننده‌ای دارد. در مسیرهای پیچ‌در‌پیچ، حس کنترل کامل و تعامل لذت‌بخشی را منتقل می‌کند؛ چیزی فراتر از انتظارات از یک سدان لوکس. جالب اینکه برای دستیابی به این تجربه، نیازی به نسخه‌ی پر زرق‌وبرق Speed هم نیست.

اما آیا ممکن است بنتلی فلایینگ اسپار Azure، به‌دلیل پایبندی به اصول کلاسیک و لوکس سنتی، خودروی بهتری از Speed یا Mulliner باشد؟ آیا «کمتر» در اینجا واقعاً «بیشتر» است؟

پاسخ ساده‌ای وجود ندارد، چون نسخه‌ی اسپید (Speed) نیز به‌نوبه‌ی خود خودرویی فوق‌العاده است؛ هرچند فلسفه‌ی متفاوتی دارد.
بااین‌حال، کاری که بنتلی با نسخه‌های معمولی و Azure انجام داده، شایسته‌ی تحسین است. این نسخه‌ها با حفظ شخصیت مستقل و عملکرد قابل احترام، حس “دست‌دوم بودن” را از میان برده‌اند و به مشتری حق انتخاب واقعی می‌دهند.

اگر از من بپرسید، انتخابم فلایینگ اسپار Azure خواهد بود؛ زیرا جذابیت لوکس سنتی و آرامش اصیل آن، ارزش بیشتری نسبت به اندک افزایش پویایی و جسارت نسخه‌ی Speed دارد.
در هر صورت، هر انتخابی از بین این مدل‌ها، انتخابی درست و باارزش خواهد بود.

 

منبع مقاله: autocar.co.uk

تیم ترجمه و نگارش دل افکار