Skip to content Skip to footer

بررسی استون مارتین DBX S

 

بررسی استون مارتین DBX S
قیمت از: ۲۱۰,۵۴۵ پوند
وقتی قبلاً اضافه‌کردن تجمل و امکانات بیشتر به شاسی‌بلندشان جواب داده بود، حدس بزنید این بار گیدون (Gaydon) چه کرده است…

فارغ از اینکه چقدر درباره‌ی سبکی، فلسفه‌ی «کمتر، بیشتر است» و کافی بودن قدرت متوسط سخن بگوییم، برای بسیاری از خریداران همچنان «بیشتر یعنی بیشتر» صدق می‌کند.

زمانی که استون مارتین نسخه‌ی 707 از شاسی‌بلند سوپر لوکس DBX را معرفی کرد، قصد داشت آن را در کنار نسخه‌ی استاندارد عرضه کند. اما مشتریان overwhelmingly نشان دادند حاضرند مبلغ بیشتری برای نسخه‌ی قدرتمند 697 اسب‌بخاری نسبت به مدل 550 اسب‌بخاری پرداخت کنند. به‌حدی که وقتی گیدون سال گذشته به‌روزرسانی میان‌دوره‌ای DBX را ارائه داد، نسخه‌ی پایه به‌طور کامل کنار گذاشته شد؛ چرا چیزی بسازد که تقاضایی ندارد؟

 

 

به همین دلیل منطقی است که شرکت استراتژی «افزایش همیشگی توان» را ادامه دهد. نتیجه آن معرفی استون مارتین DBX S است؛ مدلی که بر پایه‌ی 707 (که حالا مدل استاندارد DBX محسوب می‌شود) ساخته شده و قدرت و تهاجم بیشتری دارد.

موتور 4.0 لیتری V8 توئین‌توربوی AMG که در نسخه‌ی 707، بیشترین توان 697 اسب‌بخار را تولید می‌کرد، حالا در DBX S با استفاده از توربوشارژرهای بزرگ‌تر (برداشته‌شده از سوپرکار والهالا) به 717 اسب‌بخار ارتقا یافته است. اگرچه شتاب صفر تا 100 همچنان 3.3 ثانیه اعلام شده، اما این عدد محافظه‌کارانه محسوب می‌شود و با پکیج‌های سبک‌سازی، حتی سریع‌تر هم خواهد بود.

 

 

جالب است بدانید این شاسی‌بلند 2245 کیلوگرمی می‌تواند با آپشن‌هایی مانند رینگ‌های 23 اینچی منیزیمی (کاهش 5 کیلوگرم در هر گوشه) و سقف فیبرکربن (18 کیلوگرم سبک‌تر از سانروف پانورامیک) وزن خود را به حدود 2198 کیلوگرم برساند.

در بخش فنی، فرمان با نسبت 4 درصد سریع‌تر بازطراحی شده و شعاع گردش اندکی کاهش یافته است. مهندس ارشد استون مارتین معتقد است همین اصلاحات نشان می‌دهد DBX نیازی به فرمان‌پذیری چهارچرخ ندارد، چرا که چنین سیستمی هرچند مانورپذیری را افزایش می‌دهد، اما دقت و پیش‌بینی‌پذیری فرمان را کاهش می‌دهد.

 

 

تعلیق بادی، کمک‌فنرهای تطبیقی و سیستم ضدلغزش الکترونیکی نیز برای پویایی بیشتر در حالت‌های اسپرت دوباره تنظیم شده‌اند. این سیستم می‌تواند با کنترل متفاوت هر محور، خودرو را بسته به شرایط، چابک‌تر یا پایدارتر کند.

در کابین تغییرات عمدتاً به ارتقای جزئیات لوکس محدود می‌شود، چرا که سال گذشته DBX داشبورد کاملاً جدیدی شبیه به DB12 دریافت کرده بود. متریال به‌کاررفته بسیار باکیفیت است، هرچند سطوح مشکی براق همان‌قدر آزاردهنده‌اند که در خودروهای ساده‌تر مثل سیتروئن C4.

 

نسخه‌ی تست‌شده به CarPlay Ultra مجهز بود که کل محیط دیجیتال خودرو (از تنظیمات گرفته تا نشانگرها) را تحت کنترل می‌گیرد. این سیستم کاربردی است اما کمی حس «سرد و عمومی» ایجاد می‌کند، در حالی‌که اینترفیس اصلی استون مارتین حس لوکس‌تری دارد.

از نظر صدا، خروجی اگزوزهای جدید (به‌صورت عمودی چیده‌شده) بسیار پرحجم‌تر از نسخه‌ی 707 هستند. غرش موتور واقعاً چشمگیر است، اما حتی در حالت GT هم کمی بیش از حد به نظر می‌رسد؛ هرچند مشتریان هدف این خودرو، دقیقاً همین «بیشتر بودن» را دوست دارند.

 

 

با وجود توان بالای 717 اسب‌بخار، نحوه‌ی انتقال قدرت کمی با تأخیر همراه است. موتور 4.0 لیتری V8 در این سطح از بوست، دچار «لَگ توربو» محسوسی شده و بیشترین قدرت خود را در دورهای بالا ارائه می‌دهد. این موضوع هرچند هیجان‌انگیز است، اما در جاده‌های پیچ‌درپیچ می‌تواند ریتم رانندگی را مختل کند.

در مجموع، پایداری و هندلینگ DBX S همچنان عالی است. فرمان سریع و دقیق است و کنترل بدنه در حالت GT بی‌نقص. در حالت‌های اسپرت تعلیق بیش از حد سفت می‌شود و راحتی را کاهش می‌دهد، در حالی که GT تمام نیازهای رانندگی جاده‌ای را به‌خوبی برطرف می‌کند.

 


نتیجه‌گیری:
DBX S تجسم فلسفه‌ی «قدرت بیشتر برای مشتریانی که بیشتر می‌خواهند» است. شاید همه‌ی تغییرات آن منطقی نباشد، اما بدون شک جذابیت بصری، صدای موتور خیره‌کننده و توانایی‌های فنی آن، جایگاه DBX را در میان لوکس‌ترین و قدرتمندترین شاسی‌بلندهای دنیا تثبیت می‌کند.

 

منبع مقاله: www.autocar.co.uk

تیم ترجمه و نگارش دل افکار