Skip to content Skip to footer

ترمزهای هیدرولیکی در آستانه خداحافظی؛ آینده از آنِ ترمز با سیم

 

 

 

ترمز با سیم می‌تواند یکپارچگی بسیار بهتری با قابلیت‌های کمک‌راننده (ADAS) فراهم کند.

با وجود پیشرفت‌های شگفت‌انگیز و گاه گیج‌کننده‌ی فناوری، برخی اصول بنیادی سال‌هاست که بدون تغییر باقی مانده‌اند.

ترمزهای هیدرولیکی در پایان جنگ جهانی اول در آمریکا معرفی شدند. از آن زمان تاکنون، این سیستم‌ها با طراحی‌های بهتر، مواد پیشرفته‌تر و تجهیزاتی مانند بوستر ترمز و ABS تکامل یافته‌اند. اما ZF فریدریش‌هافن – که تنها در سه سال اخیر بیش از سه میلیارد قطعه ترمز تولید کرده – می‌گوید دوران ترمزهای هیدرولیکی رو به پایان است.

با گسترش قابلیت‌های رانندگی خودکار، پیشرانه‌های الکتریکی و یکپارچه‌سازی سامانه‌های شاسی، این تأمین‌کننده‌ی قطعات معتقد است گذار به ترمز با سیم (Brake-by-Wire یا BbW) اجتناب‌ناپذیر است. این فناوری ترمز «خشک» اکنون هم به‌عنوان سیستم چهارچرخ کامل و هم در قالب نسخه‌های «هیبریدی» – ترکیبی از BbW و ترمز هیدرولیکی مخصوص خودروهای تجاری سبک – در حال گسترش است.

در سیستم BbW، فشار موردنیاز برای فشردن لنت‌ها بر دیسک‌ها دیگر با نیروی پای راننده روی پدال تولید نمی‌شود، بلکه موتورهای الکتریکی در هر کالیپر این نیرو را ایجاد می‌کنند. یک واحد پدال الکترونیکی، میزان فشار واردشده توسط راننده را اندازه‌گیری کرده و ترمزهای الکترومکانیکی (EMB) به‌صورت برقی فعال می‌شوند.

ZF می‌گوید EMBها در شرایط دینامیکی شدید – مانند هم‌زمانی ترمز و فرمان‌دادن – واکنش‌پذیری بیشتری دارند و در خودروهای الکتریکی امکان بازیابی انرژی ترمزگیری (recuperation) را بهینه می‌کنند. با افزایش وزن خودروهای مدرن، مهندسان تأکید دارند که ایجاد سریع فشار ترمز اهمیت بالایی دارد و سیستم‌های برقی در این زمینه عملکرد بهتری دارند.

 

 

از مزایای دیگر می‌توان به کاهش هزینه‌های نگه‌داری (به‌دلیل حذف روغن ترمز)، نبود خطر خرابی سیلندرهای هیدرولیک یا ترک‌خوردگی شلنگ‌های ترمز در خودروهای قدیمی و تقریباً صفر شدن گشتاور کششی باقیمانده اشاره کرد؛ مشکلی که معمولاً بر اثر بازنگشتن کامل لنت‌ها و تماس دائمی آن‌ها با دیسک ایجاد می‌شود.

این تماس پنهانی که با افزایش سن خودرو تشدید می‌شود، به‌تدریج بازده سوخت را کاهش می‌دهد و در خودروهای برقی برد باتری را کم می‌کند. علاوه بر این، روغن ترمز مایعی ناسازگار و آسیب‌زننده به رنگ بدنه است و اکثر انواع آن خاصیت جذب رطوبت دارند.

با این حال، ZF دو نوع سیستم را تولید می‌کند:
۱. سیستم کامل چهارچرخ BbW برای خودروهای سواری
۲. سیستم‌های هیبریدی (ویژه بازار آمریکا) برای وانت‌ها و تراک‌های سنگین‌وزن سبک که از EMB در محور عقب و ترمزهای هیدرولیکی در محور جلو استفاده می‌کنند.

در خودروهای سنگین‌تر، ترمزهای پارک برقی معمولی توان کافی برای نگه‌داشتن خودرو ندارند، اما EMB در سیستم‌های BbW از این قابلیت برخوردار است. همچنین EMB عقب می‌تواند نقش هر دو ترمز معمولی و ترمز پارک را به‌طور مؤثر ایفا کند.

 

منبع مقاله: autocar.co.uk

تیم ترجمه و نگارش دل افکار