«خودروی خودران 2.0» که بر پایه هوش مصنوعی کار میکند، میتواند آینده خودروهای بدون راننده را متحول کند.
این آزمایش نشاندهندهی قدرت AV 2.0 است؛ مفهومی که شرکت بریتانیایی Wayve آن را تعریف کرده: جایی که هوش مصنوعی تصمیم میگیرد، نه مجموعهای از قوانین از پیش تعیینشده.
در این تعریف، رباتتاکسی 1.0 همان Waymo گوگل است؛ پیشگام سرویس خودران که در پنج شهر آمریکا فعالیت میکند و ادعا دارد بیش از ۱۰ میلیون سفر انجام داده است. ناوگان ۲۰۰۰ تایی جگوار I-Pace این شرکت، با مجموعهی بزرگ حسگرها شناخته میشود؛ اما همین حسگرها بزرگترین مانع گسترش این فناوری هم هستند، چون بسیار گراناند — تخمینها نشان میدهد تبدیل هر I-Pace به رباتتاکسی حدود ۳۰ هزار دلار هزینه دارد.
در مقابل، Wayve ادعا میکند هزینهی سختافزار خود را به بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار رسانده و به جای اتکا به حسگرهای زیاد، از هوش مصنوعی انتها به انتها (End-to-End AI) بهره میبرد؛ سیستمی که تصمیمات را لحظهای و بر پایهی یادگیری میگیرد، نه بر اساس قوانین دستی.
به گفتهی الکس کندال، مدیرعامل Wayve:
«سیستمهای خودران فعلی با مجموعه قوانین پیچیده کار میکنند و معمولاً نمیتوانند با شرایط جدید کنار بیایند.»
اما AI انتها به انتها میتواند مفاهیم کلی را یاد بگیرد و آنها را در موقعیتهای جدید به کار ببرد، حتی در شهرهایی که هرگز در آنها آموزش ندیده است. برخلاف Waymo که فقط در مناطق از پیش نقشهبرداریشده کار میکند، Wayve ادعا میکند:
«ما میتوانیم به هر چراغ راهنمایی در اروپا، آسیا یا آمریکا برویم و خودرو آن را مدیریت میکند.»
Wayve از نظر فلسفهی فنی، در کنار تسلا و پروژه Robotaxi قرار میگیرد. اما چالش اصلی اینجاست: مقررات اروپا.
کریستین زِنگر، مدیرعامل بخش خودران فولکسواگن، میگوید:
«اروپا هرگز یک سیستم کاملاً مبتنی بر AI که سازوکارش قابل توضیح نیست را نمیپذیرد.»
فولکسواگن با همکاری Mobileye به دنبال رباتتاکسیهای قابل نظارت و قابلقبول برای قانونگذاران است و قرار است از ۲۰۲۶ با ۱۰ هزار ون ID.Buzz در آمریکا و همکاری Uber کار را گسترش دهد.
Wayve اما قصد ندارد خودش رباتتاکسی راهاندازی کند؛ هدفش فروش نرمافزار AI Driver به خودروسازان است. نیسان اولین مشتری این سیستم شده و قرار است از سال ۲۰۲۶ نسخهی سطح 2+ آن را روی یک محصول تولید ژاپن نصب کند.
اگرچه Drive 2+ هنوز نیاز به حضور راننده دارد، اما قابلیت ارتقا به سطح ۳ و بالاتر را خواهد داشت. Wayve معتقد است فاصله بین سطح 2+ تا سطح ۴ کم است و آزمایش لندن هم نشان داد که خودرو تقریباً یک ساعت بدون دخالت انسان رانندگی کرد.
در سالهای اخیر، بسیاری از خودروسازان مثل فورد و جنرال موتورز از پروژههای خودران عقب کشیدهاند. اما با بازگشت امید و نیز وعدهی ایلان ماسک برای ارائهی ۱۵۰۰ رباتتاکسی تسلا تا پایان سال، نگاهها دوباره به آیندهی این فناوری دوخته شده است.
در نهایت، اگر شرکتهایی مانند Wayve بتوانند سیستمی ارائه دهند که هم مقرونبهصرفه باشد و هم به سطح عملکرد رباتتاکسی برسد، موج جدیدی از رقابت خودرانها آغاز خواهد شد.
منبع مقاله: autocar.co.uk
تیم ترجمه و نگارش دل افکار
